Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Κύκλος προϊόντων «Θαλλώ»


Στόχοι της δράσεως



Η σωστή διατροφή αποτελεί βασικό παράγοντα για την διασφάλιση της υγείας των ανθρώπων, την συντήρηση και βελτίωση των ανατομικών και βιολογικών τους χαρακτηριστικών, την ευρυθμία και τον δυναμισμό των λειτουργικών τους ικανοτήτων. Η σχέση αυτή της διατροφής με την υγεία, επαληθεύεται από τόσες επιστημονικές παρατηρήσεις ώστε, κατ' αρχήν, στην γενική της διατύπωση, να μην αμφισβητείται από κανέναν.
Για πολλές χιλιάδες χρόνια το φοβερότερο πρόβλημα με το οποίο ερχόταν αντιμέτωπη η ανθρωπότητα συνίστατο στην υπερνίκηση της διατροφικής στερήσεως. Με την πάροδο των ετών το πρόβλημα αυτό υπερκεράσθηκε• αντικαταστάθηκε όμως από το φαινόμενο – το οποίο αρχικά έμοιαζε ως "θαύμα" συγκρινόμενο με την προτέρα κατάσταση - των υπερκατανωλωτικών κοινωνιών της αφθονίας.

Σύντομα απεδείχθη ότι πως επρόκειται για έναν τεχνητό «παράδεισο» στον οποίο παραμόνευαν διαφόρων ειδών «φίδια», δηλητηριώδη και τοξικά. Την θέση των δεινών και των ασθενειών που συνόδευαν παλιά την διατροφική στέρηση, την υπεραναπλήρωσαν άλλα δεινά και παθήσεις που συνοδεύουν πλέον την υπερκατανάλωση πλήθους τροφών μηδαμινής διατροφικής αξίας και χειρίστου ποιότητος.

Συγχρόνως, η συνεχώς εντεινόμενη κακοποίηση του οικολογικού παράγοντα με τρομακτικές συνέπειες για το μέλλον – λέξη μάλλον ακατανόητη στην εποχή του εφήμερου – του πλανήτου, η αμφίβολη υγιεινότητα των χρησιμοποιουσών εκ της βιομηχανίας τροφίμων ουσιών και μεθόδων, η επικινδυνότητα των σκοπών και η ανασφάλεια των τρόπων ελέγχου της παραγωγής των νέων μορφών ενέργειας, καθιστά την υγεία και κατά συνέπεια την ίδια μας την ζωή πιόνι στην σκακιέρα σκοτεινών συμφερόντων. 

Εκτεταμένες κλινικές παρατηρήσεις καθώς και σχετικές πειραματικές έρευνες, συγκλίνουν στο συμπέρασμα, ότι υπάρχει στενός και βέβαιος συσχετισμός ανάμεσα στα νοσήματα που μαστίζουν τον πληθυσμό και στον τρόπο διατροφής. Το γενεσιουργό τους υπόβαθρο βρίσκεται ή είναι στενά συσχετισμένο με τις ποσοτικές και ποιοτικές διατροφικές εκτροπές: με την υπερκατανάλωση "κορεσμένων" ζωικών λιπών ή και πρωτεϊνών και με την υπερκατανάλωση "επεξεργασμένων" υδατανθράκων.

Η κατάσταση αυτή αποτελεί αντιστροφή του φυσικού νόμου: Τρώμε για να ζήσουμε, για να νοιώθουμε γεροί, βιολογικά και λειτουργικά ικανοί. Είναι εντελώς αδιανόητο, η βασική προϋπόθεση της ζωής και της υγείας μας -η τροφή- να μας οδηγεί σε νοσηρές καταστάσεις.

Αποτελεί επιτακτική ανάγκη ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της διατροφής στην καθημερινότητά μας• καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο θα διασφαλίσουμε την υγεία και τον δυναμισμό μας και θα κλείσουμε τον δρόμο στην παχυσαρκία, στον διαβήτη και στα τόσα άλλα "μοντέρνα" νοσήματα, απότοκα της έλλειψης μέτρου και της πλήρους εγκατάλειψης στα πάθη. 

Ένα υγιές σώμα αντικατοπτρίζει κι έναν υγιή νού• νούς υγιής εν σώματει υγιεί. Δεν είναι τυχαίο ούτε κοινότυπο το εν λόγω ρητόαπλώς η σύγχρονη νοοτροπία έχει θάψει την σοφία αιώνων, και πάνω της χτίζει βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων, χρηματιστήρια, εμπορικά κέντρα και ουρανοξύστες. 

Δεν αρκεί να φυσήξουμε λίγο για να φύγει η σκόνη• πρέπει να πάρουμε το φτυάρι και να σκάψουμε• πρέπει να προσπαθήσουμε. Το υγιές σώμα είναι απαραίτητο εφόδιο στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Για να ανταπεξέλθει κανείς τόσο στις φυσικές δραστηριότητες όσο και στις πνευματικές, θα πρέπει και το εσωτερικό σύστημα να δουλεύει στους ίδιους ρυθμούς.

Η καλή εξωτερική εικόνα - το φαίνεσθαι - είναι και πάντα θα είναι ελλειπής, αν δεν συνδυάζεται με την εύρυθμη λειτουργία του εσωτερικού συστήματος, και βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα κι αυτή θα καταρρεύσει καταδεικνύοντας την επιμελώς κεκαλυμμένη έλλειψη. Εκ του κέντρου, εκ των έσω, απορρέουν όλα. 

Η Φύση μας έχει χαρίσει πλήθος υλικών, γεύσεων και αρωμάτων τα οποία περιμένουν να τα συνδυάσουμε, να τα γευθούμε και να αποκομίσουμε όλα τα θρεπτικά και τόσο πολύτιμα για την υγεία μας συστατικά τους.

Η παρούσα προσπάθεια, λοιπόν, τείνει να συνδυάσει την θέαση μας περί ορθότητος, περί φυσικής διαβίωσης – όσο καθίσταται δυνατόν δεδομένου της παρούσης καταστάσεως - και απολύτου ισορροπίας των διατροφικών μας συνηθειών με την υγιεινότητα των φυσικών και χειροποίητων προϊόντων και με την πανάρχαια σοφία της μαγειρικής τέχνης. 

Αναλυτικότερα, η προσπάθειά μας συνίσταται στην σύνθεση και στην πρόταση μιας μεγάλης ποικιλίας υλικών και χειροποίητων προϊόντων, φτιαγμένα με την γνώση και την πείρα παλαιότερων γενεών και συνυφασμένα με την δική μας δημιουργικότητα, σεβόμενοι απόλυτα την Φύση και τα αγαθά που μας προσφέρει, όπως τα προσφέρει και την εποχή που τα προσφέρει. 
Φυσικά, υγιεινά, ωφέλιμα και εύγευστα..


Περί του ονόματος

Κατά τήν Θεογονίαν, μήτηρ τῶν Ὡρῶν εἶναι ἡ Θέμις. Ἡ γενεαλογία αὐτή προδίδει περισσότερον τάς ἠθικάς σκέψεις τοῦ Ἡσιόδου καί δέν ἀνταποκρίνεται εἰς κάποιαν κοινήν δοξασίαν, ἀφοῦ ὁ Ὄμηρος δέν ἀναφέρει τά ἰδιαίτερα ὀνόματα τῶν Ὡρῶν, ὅπερ ἐνδεικνύει ὅτι οὔτε τήν μητέρα των ἐγνώριζε. Εἰς τήν Ἰλιάδα αἱ θεότητες αὗται ἔχουν σαφῶς καθωρισμένα καθήκοντα. Εἶναι οἱ φύλακες τῶν πυλῶν τοῦ Οὐρανοῦ, τάς ὁποίας ἀνοίγουν καί κλείνουν μέ ἕνα νέφος πού μικραίνουν ἢ μεγαλώνουν ἔμπροσθεν τοῦ Ὀλύμπου.

Ἡ εἰκών ὅμως αὕτη, ἡ ὁποία ἐλήφθη ἐκ τῆς ἀμέσου παρατηρήσεως, εἶναι δυνατόν νά σημαίνῃ τά φαινόμενα τῆς ἡμέρας καί τῆς νυκτός, εἴτε τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, εἴτε τήν διαδοχήν τῆς λαμπρᾶς ἀνοίξεως καί τοῦ σκοτεινοῦ χειμῶνος. Ἡ τελευταία σημασία φαίνεται ὅτι εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα εἰς τήν μυθολογικήν ἑρμηνείαν τῶν Ὡρῶν. Τό ὄνομά των σημαίνει τήν καλλονήν εἰς τήν ακμήν της (ὥραν), τάς λαμπράς χάριτας πού κοσμοῦν κατ᾿ ἔτος τήν φύσιν καί τήν ἀφύπνισίν της, ὅπως καί τόν ἄνθρωπον κατά τήν νεότητά του. Αἱ Ὧραι εἶναι παρθένοι ἐξαιρετικῆς καλλονῆς στολισμέναι μέ χρυσᾶ περιδέραια, μέ ἄνθη καί καρπούς, παρθένοι κομψαί μέ λεπτούς πόδας. Εἶναι θεότητες ἀγαθοποιοί, τάς ὁποίας ἀναμένει καί ποθεῖ ὁ ἄνθρωπος, θεότητες εὔθυμοι (πολυγηθέες) πού, μαζί μέ τάς Χάριτας, τήν Ἁρμονίαν, τήν Ἥβην καί τήν Ἀφροδίτην, σχηματίζουν εὐχαρίστους χορούς. Αὐταί ἐκόσμησαν τήν Πανδώραν μέ ἄνθη τῆς ἀνοίξεως, αὐταί ὑπεδέχθησαν τήν Ἀφροδίτην εἰς τήν Κύπρον διά νά στολίσουν τό κάλλος της. 


Ὅταν ἀνοίγεται "ὁ θάλαμος τῶν Ὡρῶν" ἐμφανίζονται αἱ ὡραῖαι ἡμέραι. Εἰς τάς Ἀθήνας τάς ἐλάτρευον μέ τά ὀνόματα Θαλλώ, Αὐξώ καί Καρπώ, τρία ὀνόματα τά ὁποία ἐνθυμίζουν τήν ἰδέαν τοῦ φύεσθαι (ἐκθάλλειν), αὔξεσθαι, καρποφορεῖν. Συνήθως αἱ Ὧραι σχηματίζουν ἁρμονικόν σύμπλεγμα τριῶν παρθένων, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ μία κρατεῖ ἀνθισμένον κλάδον, ἡ ἄλλη στάχυν καί ἡ τρίτη κλῆμα ἀμπέλου, ὅπως παρατηροῦμεν εἰς ἕν τῶν ἀναγλύφων τοῦ ἐν Λούβρῳ βωμοῦ τῶν Δώδεκα Θεῶν. 
Εἰδικά ἡ Θαλλώ, ὡς θεότης τῆς ἀνοίξεως καί τῶν νεαρῶν βλαστῶν, συνεδέθη στενῶς καί μέ τήν προστασίαν τῶν ἐφήβων. Οἱ Ἀθηναίοι ἔφηβοι ἐπεκαλοῦντο συγκεκριμένως τήν Θαλλώ ὅτε ἔδιδον τόν ὅρκον «τοῦ πολίτου καί τοῦ στρατιώτου», ἅμα τῇ συμπληρώσει τοῦ 17ου ἔτους τῆς ἡλικίας των, ἐντός τοῦ ναοῦ τῆς Ἀγραύλου, παρά τήν κλιτῦν τῆς Ἀκροπόλεως: 

Οὐ καταισχυνῶ ὅπλα τά ἱερά, 
οὐδ᾿ ἐγκαταλείψω τόν παραστάτην 
ὅτῳ ἄν στοιχήσω, 
ἀμυνῶ δέ καί ὑπέρ ἱερῶν καί ὑπέρ ὁσίων 
καί μόνος καί μετά πολλῶν. 
τήν πατρίδα δέ οὐκ ἐλάττω 
παραδώσω, πλείω δέ καί ἀρείω 
ὅσης ἄν παραδέξωμαι. 
Καί εὐηκοήσω τῶν ἀεί κραινόντων, 
καί τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις 
πείσομαι καί ὅσους ἄν ἄλλους 
τό πλῆθος ἱδρύσηται ὁμοφρόνως. 
καί ἄν τις ἀναιρῇ τούς θεσμούς ἤ 
μή πείθηται, οὐκ ἐπιτρέψω, 
ἀμυνῶ δέ καί μόνος καί μετά πάντων. 
Καί ἱερά τά πάτρια τιμήσω. 
Ἵστορες θεοί τούτων 
Ἄγλαυρος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αὐξώ, Ἡγεμόνη. 

Ἡ βασική, λοιπόν, σημασία τῶν Ὡρῶν εἶναι ἔκδηλος. Προσωποποιοῦν εἰς τήν Ἑλλάδα, μέ χαριτωμένας καί φωτεινάς εἰκόνας, τήν ἐποχήν πού ἐμφανίζονται τά πρῶτα φύλλα καί ἐκείνην κατά τήν ὁποίαν ὡριμάζουν οἱ καρποί τῆς γῆς. Γενικῶς αἱ Ὧραι εἶναι εἰς τήν κοινήν γλῶσσαν αἱ ὡραῖαι ἡμέραι τῆς ἀνοίξεως καί τοῦ θέρους, ἡ δέ κανονική καί περιοδική ἐπάνοδος τῶν ὡραίων τούτων ἡμερῶν ἐγέννησε εἰς τά συνετά πνεύματα τήν ἰδέαν τῆς Τάξεως πού βασιλεύει εἰς τήν φύσιν καί τῶν νόμων πού τήν διέπουν. 



 Πηγές: 
• P. Decharme, Ελληνική Μυθολογία, Φεβρουάριος 1884, επιμέλεια Νικηφόρου Βρεττάκου, μετάφρασις Ανδρέα Φραγκιά. 
• P. Grimal, Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Μυθολογίας, University Studio Press. 
• Emmy Patsi-Garin, Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα


Σημείωση:
Μετάφραση του όρκου

Δε θα ντροπιάσω τα όπλα μου,
ούτε θα εγκαταλείψω τον συμπολεμιστή μου
όπου κι αν ταχθώ να πολεμήσω,
θα υπερασπίζω τα ιερά και τα όσια,
και μόνος και με πολλούς,
και την πατρίδα δε θα παραδώσω μικρότερη,
αλλά μεγαλύτερη και πολεμικότερη απ' όση θα μου παραδοθεί.
Θα πιστεύω στους Θεούς και στους ισχύοντες νόμους θα υπακούω,
και σε όσους άλλους νόμιμα θεσπισθούν.
Κι αν κάποιος αναιρέσει ή αμφισβητήσει τους θεσμούς δεν θα το επιτρέψω,
θα τον πολεμήσω είτε μόνος είτε με όλους.
Και τις ιερές παρακαταθήκες των πατέρων θα τιμήσω.
Μάρτυρές μου οι θεοί
Άγραυλος, Ενυάλιος, Άρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη.